ما در هیات پروانه ی هستی، با همه ی توانا یی ها و تمدن ها مان شاخکی بیش نیستیم !
برای زمین هفتاد کیلو گوشت با هفتاد کیلو سنگ تفاوتی ندارد .
یادمان باشد کسی مسئول دلتنگی ها و مشکلات ما نیست
اگر رد پای دزد ارامش و سعادت را دنبال کنیم
سرانجام به خودمان خواهیم رسید
که در انتهای هر مفهومی نشسته ایم
و همه ی چیز ها ی تلنبار مربوط و نا مربوط را زیر و رو می کنیم ...
بر جریان باد ایستادن و اگاها نه جبر مطلق را پذیرا شدن رسالت راستین ماست !
در این گوی سر به هوا هیچ چیز مال هیچ کس نیست
و هیچ تکیه گاهی نمی تواند پناه گاهی گردد
می ماند ناب ترین و عمیق ترین حس زندگی
یعنی دوست داشتن و دوست داشته شدن
که شاید باعث فراموشی رنج عظیم بودن گردد ...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
