
یکی از مشخصه های
کلیدی در جامعه دینی روابط زن و مرد براساس عفت و
حیا ست. عفت و حیا به معنای خودداری از گناه و
جلوگیری از سرکشی های شهوانی به معنای خاص روابط
جنسی می باشد. البته می توان معنای اعم عفت را
خودداری از هرگونه گناهی دانست اما در لسان روایات
بیشتر به پاکدامنی از طرف هم مرد و هم زن اشاره
شده است.
جامعه دینی جامعه ای
است که روابط زن و مرد در هر بخشی از آن براساس
عفت و حیا باشد یعنی روابط با توجه به شخصیت
انسانی افراد برقرار شود و هرگونه تعرضی در کلام،
نگاه و ... در این روابط مذموم بوده و چنین افرادی
همانگونه که در قرآن ذکر شده مریض القلب دانسته
شوند.
نظرات شما عزیزان: