ما مربیان بهداشت مدارس شهرستان گچساران مشکلات شغلی خود را که سالهای سال است با آن مواجه
هستیم و هرسال این مشکلات حادترمی شوند بیان کرده و خواستار انعکاس خواسته های منطقی خود در
تمام سطوح مدیریتی و حل ریشه ای مشکلات در سطح وزارت خانه می باشیم و اعتقاد داریم که حرف
های ما حرف تمام مربیان بهداشت سراسرکشورمی باشد زیرا که کارکردن با این شرایط دراین شغل نه
تنها لذتبخش نیست بلکه رنج آوراست. اگرچه بهداشت واموربهداشتی حائز اهمیت است اما این پست و
به تبع ان متصدیان شاغل در این پست هم از نظر سیستمی وهم از دیدگاه مدیران آموزش و پرورش
مورد بی مهری و کم توجهی واقع شده است که در ذیل می آید:
علی رغم ادعای بیان نیاز به مربی بهداشت مدارس، ولی در عمل آموزش وپرورش برای رفع این نیاز
و جذب نیروی جدید برنامه ای ندارد و مع الاسف به همین نیروی فعلی کم تعداد و نادر بهای کافی
نمی دهد تا جایی که استفاده از نیروهای مازاد و غیرتخصصی دراین پست معمول شده وهمین مسئله
موجب تقویت دیدگاه کم اهمیتی ازطرف مدیران نسبت به این شغل میشود .
ادامه تحصیل مربیان بهداشت در آموزش و پرورش با ممانعت سیستم اداری مواجه است زیرا که در
رشته های کارشناسی دانشگاه فرهنگیان رشته بهداشت مدارس، پیش بینی نشده است، درحالی که
بخشهای دیگر اموزش و پرورش (به جزمدیریتی و اداری که مزایا و شرایط خاص خود را دارند)
حداکثرساعت موظف انها۲۴ ساعت میباشد ولی برای مربی بهداشت ۳۰ ساعت موظف لحاظ شده است
که به لحاظ حقوقی هیچ مزایایی ندارد.
امکان تبدیل وضعیت به بهانه کمبود نیرو در این گروه برای مربیان بهداشت اعمال نمیشود حتی برای
کسانی که مهارت ها و تواناییها و مدرک تحصیلی مورد نیاز آموزش و پرورش کسب کرده اند ولی برای
رشته های دیگر ازجمله مربیان پرورشی ، تربیتی، ورزشی و…مانعی نیست و این خلاف عدالت و
منطق می باشد. زیرا هر کارمندی به لحاظ کسب مدرک و امتیاز جدید در هر پستی حق ارتقای شغلی در
چارچوب همان سیستم را دارد.
نرم بالای دانش آموزی که به ازاء یک مربی بهداشت تعریف شده است باعث می شود که یک مربی
بهداشت در چندین مدرسه به صورت پراکنده کارکند وهمین حضور کم رنگ وغیر متمرکز در یک مدرسه
واحد موجب کم اثر بودن فعالیتهای شغلی وی می شود و با کمال تاسف همیشه مربی بهداشت با وجودی
که تمام سعی خود را در انجام وظیفه محوله انجام میدهد به دلیل مذکور در ارزشیابی سالانه کارکنان یک
مدرسه در ردیف اخر حتی بعد از نیروهای خدماتی قرار می گیرد و تا کنون هیچ مربی بهداشتی موفق به
اخذ گروه تشویقی و یا برجستگی شغلی نشده است و این مسئله ظلمی آشکار درحق وی است.
برای تمامی کارکنان در یک مدرسه اتاقی خاصی، میزی، کمدی، صندلی در نظر می گیرند
ولی مربی بهداشت این امکانات را ندارد.
جهت ارتقاء و احیائ جایگاه شغلی مربیان بهداشت راه کارهای عملی زیر پیشنهاد می گردد:
شایسته است مسئولین امر برای ایجاد انگیزه و تشویق کاری در این پست که مرتبط با سلامت می باشد،
مربی بهداشت را از وجه پرداخت حق بیمه تکمیلی معاف کنند
به جای اینکه ارزشیابی سالانه مربی بهداشت مستقیما” توسط مدیران مدارس و نسبت به سایر کارکنان
سنجیده شود، توسط کارشناس مسئول بهداشت منطقه با اعمال نظر مدیر مدرسه و نسبت به عملکرد
سایر مربیان بهداشت صورت گیرد و به ۳ نفر برتر گروه تشویقی اعطاء گردد.
برای پست مربی بهداشت حق شغل ویژه تعریف و لحاظ گردد و از بکار گیری نیروی غیر تخصصی و
رشته های غیر مرتبط در این پست جلوگیری شود
تقلیل ساعت موظف کاری مربیان بهداشت مدارس از ۳۰ساعت در هفته به ۲۴ساعت همانند سایر
گروه ها اگر چنین اتفاق مهمی صورت گیرد: نه تنها کار کردن در این پست لذت بخش است است
بلکه متقاضیان شایسته ای نیز خواهد داشت.
و کلام آخر از مسئولین امر تقاضا داریم در صورتی که امکان تحقق این خواسته های منطقی وجود
ندارد حداقل طی یک بخشنامه روند ادامه تحصیل و تبدیل وضعیت و استفاده از نیروهای شاغل در این
پست را در بخش های دیگر آموزش و پرورش با لحاظ علاقه مندی، مدرک تحصیلی ثانوی و یا کسب
مهارتهای جدید مانند فناوری و…. تسهیل نمایند تا دیگر این بهانه غیر منصفانه مانع ارتقاء شغلی و
حقوقی این قشر منحصر و زحمت کش نشود و چه زحمتی بالاترازاینکه یک مربی بهداشت در طول یک
فصل کاری ۷۵۰ نفر دانش آموز را معاینه بینایی، شنوایی، و اندازه گیری قد، وزن و…. انجام دهد و
در شناسنامه سلامت دانش آموزان درج نماید و این کار تنها گوشه ای از دهها کاری است که یک
مربی بهداشت انجام می دهد.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
